بررسی و اندازه گیری فلزات سنگین مس آهن در بافت عضله ماهی گل خورک والتونی در ناحیه خلیج فارس

چکیده تحقیق حاضر به منظور تعیین غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی گل خورک والتونی در سه منطقه بندرخمیر، بندر درگهان و گلشهر (خلیج فارس) انجام شد. همچنین در این تحقیق تاثیر فصل (زمستان و تابستان)، جنسیت ( نر و ماده ) و اندازه بدن (طول کل و وزن بدن) نیز بر میزان تجمع عناصر مس و آهن در عضله ماهی در این مناطق مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری برای 180 نمونه ماهی گل خورک والتونی (در هر ایستگاه و هر فصل بطور مجزا30 نمونه) در سه منطقه ذکر شده انجام شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه و انجام عملیات زیست سنجی آن ها، بافت مورد مطالعه (بافت عضله) جدا و بعد از خشک، پودر شدن و هضم شیمیایی جهت تعیین غلظت عناصر مس و آهن توسط دستگاه جذب اتمی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که از لحاظ غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی گل خورک والتونی بین مناطق مورد مطالعه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد (حد اطمینان %95). همچنین غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی گل خورک در سه منطقه مورد مطالعه بین دو فصل تابستان و زمستان از لحاظ آماری اختلاف معنی داری دارند (حد اطمینان %95). ضمنأ هم در فصل تابستان و هم زمستان غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی گل خورک والتونی در منطقه بندر خمیر بیشتر از دو منطقه دیگر است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برای غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی بین دو جنس نر و ماده اختلاف معنی داری وجود ندارد (حد اطمینان %95). با بررسی دیگری که در زمینه ارتباط بین غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله این ماهی با اندازه بدن (طول کل و وزن بدن) انجام شد، مشخص شد که بین غلظت فلزات مذکور با اندازه بدن ماهی ارتباط کاملأ معنی داری از لحاظ آماری وجود دارد (حد اطمینان %95). بطوریکه با افزایش طول و وزن بدن غلظت این فلزات نیز افزایش می یابد. همچنین نتایج حاصل از مقایسه غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی گل خورک با استانداردهای جهانی نشان می دهدکه غلظت عناصر مس و آهن در بافت عضله ماهی گل خورک والتونی در همه مناطق مورد نظر کمتر از حد مجاز استاندارد های جهانی می باشد، که نشان دهنده ی عدم آلودگی این اکوسیستم ها با عناصر مس و آهن می باشد. واژه های کلیدی: خلیج فارس، ماهی گل خورک والتونی، مس، آهن، بندرخمیر، درگهان و گلشهر، جذب اتمی